کالبد شکافی توهین به روحانی در راهپیمایی ۲۲ بهمن
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۸۹۸۲۵
علی ربیعی، سخنگوی دولت، در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: این خوش‌خیالی است که عده‌ای تصور می‌کنند جامعه به طور عمومی، از سخنان و توهین‌های این افراد به رئیس‌حمهوری استقبال کرده و اینان نزد عموم از تسری مصون خواهند ماند. اتفاقاً در شرایط فعلی با ذهن‌های خسته از رنج تحریم و کرونا و فشار‌های اقتصادی، شعار‌ها به نحو شدیدتری به سمت خود آنها بازمی‌گردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«در چند روز گذشته توهین به رئیس‌جمهوری مورد بحث و واکنش‌های زیادی در فضای سیاسی قرار گرفت. البته توهین بــه رئیس‌جمهوری که دست منتقدان و مخالفان در نقد آن گشاده است، مسأله تازه‌ای نیست، اما همزمانی آن با ۲۲ بهمن و جهت‌دادن از شعار‌های سنتی انقلاب به تقاضای مرگ برای رئیس‌جمهوری، به مسأله ابعاد تازه‌ای بخشید. به رغم این که تعداد جمعیت شعاردهنده زیاد نبود و فقط در یک شهر رخ داد، اما آن را به پدیده‌ای قابل بررسی تبدیل کرد.
۱. سامان سیاسی: یکی از مسائل و مشکلات فضای سیاسی کشور ما به نوعی به ناقص بودن سامان سیاسی بازمی‌گردد. رقابت سیاسی در ایران امروز به دلیل فقدان قواعد مشخص و عدم شکل‌گیری احزاب شناسنامه‌دار به مرور تابع یارگیری خیابانی درخواهد آمد و در این راستا اهالی خیابان نمی‌توانند رفتار مدنی از خودشان بروز دهند، لذا هر چه به انتخابات نزدیک می‌شویم این یارگیری تشدید شده و این‌گونه رفتار‌ها شدت پیدا می‌کند. گروه‌هایی خاص وقتی بتوانند بیرون از رقابت سیاسی قاعده‌مند، کنش سیاسی به پشتوانه تبعیض سیاسی، یارگیری داشته باشند و بازی کنند، نیازی به حرکت با تعقل، ریشه‌دار و مقوم ثبات اجتماعی - سیاسی احساس نمی‌کنند و خردورزی و آینده‌نگری جای خود را به شعار‌های مرگ در خیابان‌ها می‌دهد.
۲. بی‌سامانی سیاسی و تهمت: توهین در تریبون‌های رسمی ساختار قدرت در گذشته به ندرت شنیده می‌شد، اما در سال‌های اخیر و بخصوص در ماه‌های اخیر هر روز گوش جامعه شعارهایی را از جنس آن چه در خیابان توسط تعدادی افراد معدود گفته شد، به کرات از تریبون‌های رسمی با الفاظ مختلف می‌شنود. این شعار‌ها خیابانی‌شدن گفتمان‌هایی است که بعضاً در سطح قدرت و برخی محافل سیاسی بار‌ها شنیده و رسانه‌ای شده و حالا در عرصه عمومی مجال تکرار می‌یابد. واقعیت آن است که پروژه تخریب دولت با هدف کسب قدرت سیاسی به‌سرعت در حوزه عمومی به شکلی دیگر تجلی می‌یابد. طلب مرگ برای رئیس‌جمهوری پشت تریبون تا توهین آشکار به ایشان در برنامه صداوسیما همه «عادی‌انگاری اهانت» و «عادی‌انگاری نافرمانی از دستور مقام معظم رهبری» را دنبال می‌کنند و عجیب نیست که همین ادبیات از سطح رسمی به عمومی تسری پیدا کرده است. این هم خوش‌خیالی است که عده‌ای تصور می‌کنند جامعه به طور عمومی، از سخنان و توهین‌های این افراد استقبال کرده و اینان نزد عموم از تسری مصون خواهند ماند. اتفاقاً در شرایط فعلی با ذهن‌های خسته از رنج تحریم و کرونا و فشار‌های اقتصادی، شعار‌ها به نحو شدیدتری به سمت خود آنها بازمی‌گردند.
۳. بی‌سامانی سیاسی و خودسری: هنگام نوشتن این یادداشت، در نگاهی تاریخی به خودسری‌های سیاسی، مروری بر تاریخچه توهین و تخریب‌های ضد خرد داشتم. شعار علیه بزرگان انقلاب توسط گروه‌های به ظاهر ضد امپریالیستی و هدف گرفتن ایشان به نام مبارزه با امپریالیسم در اوایل انقلاب به جایی رسید که به مرحوم آیت‌الله محمد یزدی هم در آستانه یکی از انتخابات اجازه ندادند در مهدیه تهران سخنرانی کند و کار به جایی رسید که پرتاب مهر و لنگه کفش علیه رئیس مجلس سابق در یکی از مساجد قم و ماجرا‌هایی در حرم امام و جماران، در تاریخ خودسری و توهین ثبت شد. چنانچه از این نوع ماجرا‌ها درس‌آموزی نشود و فضای سیاسی به نحوی سامان درست ضد خودسری نیابد، تجربه تاریخی نشان می‌دهد این رفتار بازتولید شده و روزی گریبان شادکامان این‌گونه روند‌ها را نیز خواهد گرفت. این نوع رفتار‌ها مانند بومرنگ به سمت تولیدکنندگان آگاه یا ناآگاه با سرعت و شتاب بیشتری برخواهد گشت و البته باز هم تجربه تاریخی نشان می‌دهد خودسری می‌تواند از توهین و نفرت‌پراکنی فراتر رفته و جای خود را به شیوه‌های خشونت‌بار دیگری هم بدهد. ماجرای ترور حجاریان و قتل‌های زنجیره‌ای شاهدی بر این مدعاست.
۴. چرا روحانی؟ این که تعدادی از افراد که برای جشن پیروزی انقلاب به خیابان‌ها آمده‌اند حاضر می‌شوند در کمال آرامش و امنیت، به جای بزرگ داشتن شعار‌های اصیل انقلاب نظیر استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی، علیه رئیس‌جمهوری به عنوان نماد جمهوریت و اراده مردم شعار بدهند حائز اهمیت است. این امر اولاً به طور ریشه‌ای ناشی از یک نوع رقابت سیاسی نابسامان در ساختار سیاسی کشور بوده که یک جریان سیاسی با ایدئولوژیک کردن شعار‌های خود برای کسب قدرت، به طور مدام طرف مقابل را به خیانت به اسلام، انقلاب و ... محکوم کرده و با نوعی منزه‌انگاری خود از ابزار اسلام و انقلاب برای رقابت سیاسی جهت کسب قدرت، بهره‌برداری مدام کرده و می‌کند. اینان آنچنان از شعار‌های انقلابی و دینی برای مقاصد خود مصرف کرده‌اند و خطر آنجاست که در ادامه می‌تواند آنها را تهی ساخته و از کارکرد بیندازد.
این جریان طی سه سال جنگ اقتصادی علیه ملت ایران با انکار اثر تحریم و زدن سند تمامی مشکلات به نام دولت، سعی در ایجاد فضای روانی مساعد به زیان دولت و جریان مقابل خود کرد. بخشی از حرکت‌های خیابانی در سال‌های اخیر و این گونه شعار دادن‌ها را باید در این روند تبیین کرد. وقتی یک جریان، برای رسیدن به اهداف کوتاه‌مدت سیاسی حاضر نمی‌شود کلمه‌ای از تحریم، جنگ اقتصادی و آثار زیانبارش بر معیشت مردم سخن بگوید و جنایات ترامپ را با کوته‌بینی سیاسی لاپوشانی کرده و بی‌انصافانه، همه رنج مردم را به نام دولت سند می‌زند، در مراسم ۲۲ بهمن طرفداران آنها در امتداد همان خط، حتی حاضر نمی‌شوند «شعار‌های سنتی» انقلاب را تکرار کنند و رئیس دولت را هدف قرار می‌دهند. این همان «تحریف تاریخ» است. نتیجه آن «دشمن‌انگاری» سربازان خط مقدم جنگ اقتصادی (دولت) و «عادی‌انگاری» اصل جنگ اقتصادی رخ داده از سوی بانیان (دولت امریکا) است.
۵. چه باید کرد؟ این روز‌ها بعضاً سخن از تعقیب شعاردهندگان و برخورد قانونی با آنها شنیده می‌شود. اولاً من معتقدم اساساً مسأله ما تعدادی افراد خاص نیستند. ثانیاً بحث تعقیب قانونی نباید موجب غفلت از مباحث اساسی همچون اصلاح سامان سیاسی شود. این شعاردهندگان نیستند که باید به آنها رسیدگی شود، بلکه این بی‌سامانی سیاسی است که باید درمان شود. باید سامان سیاسی را به سمتی برد که همه احساس کنند در چارچوب قانون باید عمل کنند و هیچ جریانی فراتر از قانون نیست. احساس قانونمندی به اندازه اصل قانونمندی مهم است. این‌گونه رفتار‌ها «احساس قانونمندی» را برای اکثریت جامعه فرو می‌ریزد و هنجارشکنی در همه عرصه‌ها از اقتصاد تا سیاست عادی‌سازی می‌شود. تخریب و حرکت بی‌قاعده و بی‌عقوبت مسأله اساسی است. افراد وقتی احساس می‌کنند بیرون از بازی سیاسی قانونمند می‌توانند هر حرکتی انجام دهند نیاز به رفتار داخل چارچوب قانونی نخواهند داشت.
سخن آخر
همه کسانی که داعیه کسب قدرت و سودای در قدرت قرار گرفتن در سر می‌پرورانند، اگر خود را کارآمد می‌پندارند بهتر است بدانند حل مسأله کردن و توانمند بودن فقط در یک سامان سیاسی قاعده‌مند، مبتنی بر احساس قانونمندی در میان اکثریت جامعه و با سرمایه و اعتماد اجتماعی امکانپذیر است. این‌گونه رفتار‌ها آفتی برای سامان‌مندی سیاسی و اعتماد اجتماعی است. به فرض که حامیان و طراحان چنین اقداماتی در مصدر قدرت قرار گرفته و دولت را در اختیار بگیرند.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: انتخابات 1400 رویا افشار حسن روحانی راهپیمایی 22 بهمن رقابت سیاسی رئیس جمهوری جنگ اقتصادی سامان سیاسی کسب قدرت رفتار ها شعار ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۸۹۸۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سخنگوی دولت : در دوره‌ای مشق اقتصادی ما دست چهره‌های سیاسی بود / نگاه دولت در مسائل اقتصادی، اقتصادی است و مشابه آن عزیزان سیاسی نیست
سخنگوی دولت تصریح کرد که دولت مسائل اقتصادی را از دریچه اقتصادی می نگرد و مشابه آن عزیزانی که به دنبال تخریب هستند سیاسی نیست.
به گزارش ایرنا؛ علی بهادری جهرمی روز چهارشنبه در حاشیه جلسه هیأت دولت در گفت‌وگو با خبرنگاران به افزایش حجم صادرات و واردات نسبت به سال گذشته اشاره کرد و گفت: تراز تجاری فروردین نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است و حتی تراز تجاری هم مثبت شده است و امیدواریم با منابع ارزی، خوب امسال را پیش ببریم
سخنگوی دولت درباره برنامه‌های دولت درباره تسهیل روند ازدواج گفت: در حوزه تسهیلات تکلیفی نگاه دولت روشن است و با کسی شوخی ندارد. یعنی هم در جلسات شورای عالی مسکن و هم عملکرد سازمان مالیاتی در حوزه ای که قانون ضمانت اجرایی را برای عدم پرداخت تسهیلات مسکن پیش بینی کرده و هم در اصلاح ترازنامه بانک ها نگاهش روشن است. بنابراین اگر بانک ها برنامه اصلاحی را رعایت نکنند تصمیم گیری لازم اتخاذ می شود و امیدواریم امسال با جدیت تسهیلات تکلیفی بهتر پرداخت کنیم.
بهادری جهرمی در بخش دیگری گفت: در دوره‌ای مشق اقتصادی ما دست نگاه‌ها و چهره‌های سیاسی بود که با توجه به سوابق سیاسی آنها برای کشور تصمیم‌های اقتصادی می گرفتند و نتیجه عملکردشان روشن بود. نتیجه عملکرد آنها نرخ رشد نقدینگی ۴۲ درصدی که در ابتدای دولت سیزدهم تحویل شد.
وی افزود: وقتی همان چهره‌های سیاسی می‌بینند مدیریت اقتصادی دولت سیزدهم موفق شده و توانسته نرخ رشد نقدینگی ۴۲ درصدی را به ۲۳ درصد کاهش دهد، طبیعی است آن چهره‌های سیاسی برای اینکه عملکردشان با عملکرد مدیران اقتصادی روز مقایسه نشود دست به فضا سازی در رسانه بزنند.
سخنگوی دولت تصریح کرد: نگاه دولت در مسائل اقتصادی، اقتصادی است و مشابه آن عزیزان سیاسی نیست. آن چهره های سیاسی برای اینکه بهتر دیده شوند راه های دیگری وجود دارد. امیدورایم با نگاه اقتصادی مشکلات به ارث رسیده نظیر تورم‌های های بالا ،رکود اقتصادی بالا، نرخ رشد نقدینگی بالا و نرخ بیکاری بالا که الحمدالله همه در مسیر درمان قرار گرفته با سرعت بیشتری درمان کنیم.
کانال عصر ایران در تلگرام
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!